as nuvens
serão a
fumaça
dos infinitos
cigarros
que deus
apaga
na sua eterna
solidão?
como se
fazendo assim
pudesse
preencher
os minutos
intermináveis
multiplicados
em
cinza
melancolia
suponho
e imito deus
nesse rito
de espera
na cozinha
muda
faço nuvens
com o tempo
que me sobra
Nenhum comentário:
Postar um comentário